Junak u kazališnom komadu “Orkestar Titanik“, bugarskog dramaticara Hriste Bojceva, poucava druge protagoniste ove samo naizgled zafrkantske i lepršave groteske: “Postoje dvije forme ljudskog života: vidljiva i nevidljiva. U vidljivoj, dakle realnoj, živi tijelo, a u nevidljivoj, gdje su snovi i nada, živi duh. Svijet duha je isto toliko realan koliko i drugi, jer nema tijela bez duha“. Ali, iluzionist Hari reci ce još nešto: “Niceg nema. Ni smrti nema. Sve je samo jedan san jednog duha“. Upravo .....

Članak dostupan pretplatnicima. Molimo Vas da se prijavite prvo.